191
Gelir ol servi-sehi, ey gülü lale, açılın!
Vey mehü mehr çıhın, küdrete nezzare kılın!
Ezmi-bağ eylemiş ol servi-revan, ey güller,
Zer nisar ede görün, cümle yığılın, derilin.
Götürün ohların, ey didelerim, toprakdan,
Bu yarar nesnelerin kedrini yahşice bilin.
Eylemin, ey dilü can, henceri-müjganine meyl,
Bilirem noliser ahir, gelin ondan kesilin.
Göz yaşı tiğiniz içün tökülür, ey hublar,
Sizi ta etmeye rüsva, görünen demde silin!
Düşdü od canime, ey tende olan peykanlar!
Kızmadan me’reke bir yane erinmin, çekilin!
Ey Füzuli, kedimiz kıldı felek hem, ye’ni
Vektdir çıhmağa dünya kapısından, egilin.
No comments:
Post a Comment