Gazel

284

Ey hoş ol günler ki, rühsarın mene menzur idi,

Çeşmi-ümmidim çiraği-veslden pürnur idi.

Kürb şevki afiyetbehşi-teni-bimar idi,

Vesl zevki rahetefzayi-dili-mehcur idi.

Izzetim şem’i münevver, taleyim ezmi kevi,

Devletim hökmü revan, eyşim evi me’mur idi.

Dameni-ikbalime gerdi-teerrüz yetmeyib,

Çeşmi-hasid çöhreyi-cem’iyyetimden dur idi.

Adem idim, kürbi-dergahında bulmuşdum kebul,

Menzilim cennet, meyim kevser, enisim hur idi.

Beht metlubim müyesser kılmağa mehkum olub,

Dehr esbabim müheyya kılmağa me’mur idi.

Her dua kılsam, tevekküfsüz olurdu müstecab,

Her temenna eylesem, ehmalsız mekdur idi.

Hicr vehminden yetirmezdim küduret könlüme,

Gerçi devranın mühalif gezmegi meşhur idi.

Nola ger salsa Füzulini kemi-hicrane çerh,

Vesl eyyamında ol kafil iken meğrur idi.