Gazel

294

Ne görer ehli-cefa mende vefaden keyri,

Ne bulur şem’i yakan kimse ziyaden keyri.

Ey olan sakini-mescid, ne bulubsan bilmen,

Buriyasında onun buyi-riyaden keyri.

Gel herabete, nezer sakiye kıl kim, yohdur

Rühi-safü meyi-safinde sefaden keyri.

Serbeser vadiyi-möhnetdirü kem mülki-vücud,

Bir ferağet yeri yoh şehri-fenaden keyri.

Cümleyi-helk mene yar üçün eğyar oldu,

Kalmadı kimse mene yar hudaden keyri.

Ezmi-kuyinde könül yarlık ister bizden,

Elimizden ne gelir heyr-duaden keyri.

Fekr imiş fekr, Füzuli şerefi-ehli-vücud,

Özüne eyleme hemdem fükeraden keyri.