Gazel

309

Kametin hidmetine servin egilmez başi,

Ne bilir ehli-terikin revişin ol naşi.

Ögünür dide ki, heyranem ezelden üzüne,

Oldu me’lum bu lafında ki, çohdur yaşi.

Eşk le’li rehi-eşkinde tutubdur etegim,

Korhulukdur, nece salıb gedelim yoldaşi?

Yetdi ol kayete ze’fim ki, çeker tesvirim

Her zaman daireyi-heyrete min nekkaşi.

Möhtesib, Tanrı üçün’ gel mene çoh verme ezab,

Meyli-mescidmi eder meykedeler ovbaşi?

Kesdi men şifteden ehli-selamet yolunu,

Bes ki, etrafıma cem’ oldu melamet daşi.

Ey Füzuli, ne bela ohları kim, gelse mene,

Sebeb ol kaşları yayin gözüdür, ya kaşi.