286
Burakdı hake hüsnün afitabi-alemarayi,
Götürdü yer üzünden mö’cüzi-le’lin Mesihayi.
Iki gözden revan etmiş sirişkim kametin şevki,
Esayi-mö’cizi gör kim, iki bölmüş bu deryayi.
Bükülmüş keddimi kurtare gör küllabi-zülfünden,
Hetadır, çekmesin çoh bağrı çökmüş bir sınık yayi.
Rühün üzre hemi-ebruni görmek isterem, emma
Iken düşvar olur, gün var iken görmek yeni ayi.
Şerabi-nabe lütf et, möhtesib, kehr ile çoh bahma,
Mükedder kılma eksi-tireden cami-müseffayi.
Yedi gündür ol ayi görmedim, ahim şerarile
Nola kılsam Benatün-ne’ş ile yeksan Süreyyayi.
Füzuli, eşk seylile perişan olma, sebr eyle!
Ona hem var ola ahir, tutub durarmı dünyayi?
No comments:
Post a Comment