Gazel

361

Elhemdü limen enare kelbi ve heda,

Veş-şükrü lima fihi mineş-şovki beda.

Ma emdehü vahiben sivahu ebeda,

La eşrikü fi senai-rebbi eheda.

Elhemdü limen ezze kemalen ve ela,

Men kame bi-emrihi ve men nazee-la.

Sümmes-selavatu vet-tehiyyatu ela

Men fezzelehul-lahu bi-izzin ve üla.

Ey feyzi-vücud, şahidi-cud sana,

Vey şahidi-cud, her ne mevcud sana.

Ümmidi-kebulü e’timadi-keremin,

Merdudini etmiş yene merdud sana.

Ey zatına mümkinat bürhani-vücub,

Sabit sana imtinai-imkani-üyub.

Şayisteyi-ne’meti-heyati-ebedi,

Ervahi-mearifinle ebdanü külub.

Ey ükdegüşayi-ecemü türkü ereb,

Ressami-rüsumi-fezlü asarü edeb!

Mezmuni-hedisin sebeki-her millet,

De’vayi-kebulun senedi-her mezheb.

Şükr olsun ona ki, onunla şevk başlanır.

Ondan başka bir kimseni medh etmerem.

Öz duamda Allahıma hek kesi şerik etmirem.


Onun emrine tabe olanlar yükseldi, hilafine gedenler yoh.

Sonra selevat ve selam olsun o adama ki,

Allah onu ezizlik ve yükseklikle feziletlendiribdir.