Gazel

301

Canımın cismile zevki-ittisali kalmadı,

Ah kim, sensiz dirilmek ehtimali kalmadı.

Şükrallah, beht yar oldu, yetirdim tiğine,

Başımın bir kılca boynumda vebali kalmadı.

Istedim ol mahe erzi-hal edim, heyret mene

Öyle kalib oldu kim, bir söz mecali kalmadı.

Bilmezem halin heyalın kanda tesvir eyleyim,

Dağıden bir yer tenü canımda hali kalmadı.

Her kimi gördünse kem üftadesi, tutdun elin,

Veh ki, menden keyri bir kem payimali kalmadı.

Ey hoş ol sermest kim, könlünde şevkü zevkden

Ahiret endişesi, dünya heyali kalmadı.

Aferin, ey cam, kim, sildin könül ayinesin,

Hatiri-pakimde dünyanın melali kalmadı.

Dürd nisbet, payimali-keyddir her kim ki, var,

Bezmi-dehr içre herifi-laübali kalmadı.

Gör, Füzuli, eşk tüğyanın, edem mülkün gözet,

Ezmi-künc et kim, hevanın e’tidali kalmadı.