298
Aldı gülzar içre su eksi-üzari-alini,
Çekdi güller suretin, menzur edib timsalini.
Adın etmiş gün, alıb bir eks mir’ati-felek,
Sübh gösterdikde sen rühsari-ferrühfalini.
Şerhe bir gün kıldığın bidadi çekmez heşredek,
Ol melek kim, yazmak ister nameyi-e’malini.
Seyli-hun halın heyalile pozub göz merdümün,
Merdüm etmiş çeşmi-hunbare heyali-halini.
Mürği-dil kalmadı kim, seyd olmadı, ey şuhçeşm,
Sakin et pervazden şehbazi-mişkinbalini.
Koymadın bir kimse cevrün çekmeye, rehm et demi,
Men’ kıl hunrizlikden kemzeyi-kettalini.
Kem günü üstümde senden keyri yoh, ey dudi-ah!
Lütf kıl, menden götürme sayeyi-ikbalini.
Ey Füzuli, bes ki, kemnak oldu ehvalın soran,
Kemden ölsen, hiç kim sormaz dehi ehvalini.
No comments:
Post a Comment