Gazel

276

Batalı kane ohun dideyi-giryan içre,

Bir elifdir sanasan kim, yazılır kan içre.

Yeridir sineyi-suzanıma külhen deseler,

Bes ki, yanmışdır ohun sineyi-suzan içre.

Canı ten içre ne sahlardım eger bilse idim

Ki, degil gizli kemi-le’li-lebin can içre.

Ala ger ohlarını didelerimden, ey dil,

Heyfdir, olmaya nageh ite müjgan içre.

Çak könlüm arasında yaraşır peykanın,

Ikdi-şebnem hoş olur könçeyi-hendan içre.

Keddine serv demiş, könçelerin te’ninden,

Duramaz badi-seba hiç gülüstan içre.

Ey Füzuli, kime suzi-dilimi şerh kılım,

Yoh menim kimi yanan ateşi-hicran içre.