Gazel

303

Sanma kim, bülbül açar uçmağa balü perini,

Gül yakıb onu savurmuş göge hakisterini.

Gözümü üzüm arasında çeri çekdi müjem

Ki, gözümden su çıhıb yumaya haki-derini.

Mevci-eşkim görüb, ebruye salır çin, ne eceb

Ki, su urmak çıharır ol kılıcın cevherini.

Düşdü vesfi-düri-dendani ağızdan ağıza,

Eşidib saldı biyabane deniz gevherini.

Göz yüzün görmese kanlar töküler, ah, nola,

Fitneyi base, müşerref kıla göz menzerini.

Reşheyi-cam bizi tutdu, nola ger saki

Gele kurtare bizi, ale eyaği terini.

Oldu nezzaremize cem’, Füzuli, etfal,

Gel tutalım bu sipah ile cünun kişverini.