Gazel

295

Tereşşüh kebrimin daşından etmiş çeşmimin yaşi,

Heyal eyler gören kim, le’ldendir kebrimin daşi.

Ne zibasen ki, suret bağılamaz tesviri-rühsarın,

Teheyyür suret eyler, suretin çekdikce nekkaşi.

Nola girdabi-kem derse, dili-sergeşte dünyaye,

Sanır kim, cizginir alem, kimin kim, cizginir başi.

Sipehri-pürkevakibden degil derde deva mümkün,

Heyal etmen vere tiryaki-zehri-kem, bu heşhaşi.

Bekasi mümkün olmaz, olsa ger divari-ömründe

Mehü hurşidden hiştü bina, eflakden kaşi.

Verer emvate ehya bade, guya kim, çıhıb her dün,

Salır feyzi-Mesiha badeye hümhane heffaşi.

Füzulini rehi-eşkinde eşkü ah eder rüsva,

Beladır, her kimin bir yolda kemmaz olsa yoldaşi.