365
Ta devrdedir daireyi-kevnü fesad,
Mümkün degil olmak herekatından şad.
Tasi-felek içre ke’beteyni-encüm,
Göstermez imiş hiç kime nekşi-murad!
Ta mehmili-mehrdir bu zengari-mehd,
Mehrinle vefa ehlinedir möhkem ehd.
Birdir bize bezmgahi-eşkinde felek,
Ger kehrile zehr verse, ver lütfle şehd.
Her yerde ki, ol simberü simin hed,
Erz eyleye ariz, aça sünbül, çeke ked;
Rengi-gülü buyi-sünbülü cilveyi-serv,
Hökm eylemezem kim, ola mekbuli-hired.
Ta boynuma saldı ol hemi-zülf kemend,
Tedbir ile açılmadı boynumdan bend.
Çoh pend verildi, olmadı faidemend,
Yetmezmi mene pend veren, helke bu pend.
Def’i-kemi-ruzigaredir bade müfid,
Ref’i-elemi-eşke rühi-sade müfid.
Terki-meyü me’şukdur ol illet kim,
Olmaz ona hiç nesne dünyade müfid.
No comments:
Post a Comment