334
Kedeh tutmakdan ikrah etmezem, ta kim eşitdim men,
Seher bülbül dilinde, gül katında sebze yaninde:
Açıldı könçe tumarı ve me’lum oldu mezmuni,
Budur kim: fevt kılman mevsimi-gül, cami-gülguni.
Getir, saki, kedeh kim, bağü sehra lalezar oldu,
Eceb fesli-hüceste, mevsimi-hoşruzigar oldu.
Şükufe bergi toprak üzre simin hiştlerdir kim,
Esasi-eyşi-helk ol hiştlerden üstüvar oldu.
Ciger kani kimi getmişdi gözden taze gül şekli,
Yene daği-dili-ehli-vefa tek aşikar oldu.
Çıhardı sebzevü gül hakden çoh le’lü firuze,
Veli, yüz şükr kim, han haki-payine nisar oldu.
Füzuli, ger hezan vahtı irerdin mütteki, hala
Mey iç kim, mevsimi-gül geldi, eyyami-behar oldu.
Açıldı könçe tumarı ve me’lum oldu mezmuni,
Budur kim: fevt kılman mevsimi-gül, cami-gülguni.
No comments:
Post a Comment