Gazel

293

Yıhdı saki bir eyak ile meni-efgari,

Bir tepik eyledi viran bu kühen divari.

Gah me’mur kılır bade meni, gah herab,

Görünüz gah yapıb, gah yıhan me’mari.

Gün çıhınca saçaram gevheri-eşk encüm tek,

Geceler yadime geldikce mehi-rühsari.

Dil yahar dağ gözün fikri ile hicr günü,

Bu çirağilemi sahlar gece ol bimari?

Yoh özünden heberi kim ki, gelir dünyaye,

Bezmden dışra komaz piri-müğan hüşyari.

Bize çün kedr bulunmaz, çıhalım dünyaden,

Müşteri yoh, nece bir bekliyelim bazari.

Keydi-islam, Füzuli, sene bir afetdir,

Bir hesar ede gör ondan özüne zünnari.