Gazel

143

Feğan kim, bağrımın ol lalerüh kan olduğun bilmez,

Ciger perkalesinde daği-pünhan olduğun bilmez.

Hebibim könlümü cem’ eylemez rühsarı devründe,

Meger zülfü kimi halim perişan olduğun bilmez?

Kılır teksir edib bir lütf herdem könlüm almakdan,

Vefa resmin sanır düşvar, asan olduğun bilmez.

Gözeller devleti-veslin bulub, meğrur olan aşik

Nişati-veslde enduhi-hicran olduğun bilmez.

Dili-sedpareden bidad kesmez kemzeyi-mestin,

Ne kafil padişehdir, mülk viran olduğun bilmez.

Sanır zahid özün hali heyalından, keletdir bu,

Bu heyran olduğundandır ki, heyran olduğun bilmez.

Füzuli hesteye düşmen sözile dust cevr eyler,

Zehi sade, müariz kevle böhtan olduğun bilmez.