246
Yere düşmez her ne oh kim, atsa ol ebrukeman,
Gün şüaile onun çoh ferki var, ey asiman!
Eşk namusi menü Mecnune düşmüş lacerem,
Kem yükün çekmekdeyiz men bir zeman, ol bir zeman.
Yoh rehi-eşkinde bir menzil yaşım girdabine,
Yol itirmişdir, işi sergeşte gezmekdir heman.
Kam mümkündür uzun ömr ile zülfünden, veli
Bulmak olmaz devri-rühsarında hettinden eman.
Hiç kim sirri-dehanın bilmez ol Isalebin,
Alemi kevğaye salmışdır mücerred bu güman.
Şem’i-rühsarın nihan tut çeşmeyi-hurşidden,
Nuri-çeşmim, ehtiraz eyle yaman gözden, yeman.
Ey Füzuli, çekme sen, rahi-tevekkülden kedem,
Menzili-meksude yetmekdir mükerrer, men zeman.
1Zamin
No comments:
Post a Comment