160
Dil ki, sermenzili ol zülfi-perişan olmuş,
Nola cürmi ki, asılmasına ferman olmuş?
Şahsen mülki-melahetde, sene kullar çoh,
Biri oldur ki, varıb Misrde sultan olmuş.
Rehm edib aşikini heşr günü yakmayalar
Ki, bu dünyada esiri-kemi-hicran olmuş.
Dediler, kem gedirer bade, çoh içdim sensiz,
Kemi-hicrane müfid olmadı ol kan olmuş.
Bağibani-çemeni-dehre heyali-dehenin
Sebebi-terbiyeti-könçeyi-hendan olmuş.
Adem evvel seri-kuyin verib almış cennet,
Eşidib te’ni-melek, sonra peşiman olmuş.
Ey Füzuli, menim ehvalime bir vakif yoh,
Böyle kim, alem onun hüsnüne heyran olmuş.
No comments:
Post a Comment