Gazel

159

Bilmez idim, bilmek ağızın sirrini düşvar imiş,

Ağızını derlerdi yoh, dedikelrince var imiş.

Aciz olmuş yıhmağa ah ile kuhi Kuhken,

Neylesin miskin, onun eşki hem ol mikdar imiş.

Daşe çekmiş helk üçün Ferhad Şirin suretin,

Erz kılmış helke mehbubin, eceb biar imiş.

Ke’be ehramine zahid, dediler, bel bağıladı,

Eyledim tehkik, onun bağılandığ zünnar imiş.

Ömrlerdir eylerem ehvali-dünya imtehan,

Nokdi-ömrü hasili-dünya heman bir yar imiş.

Zevki-didarile dildarın yoh etdim varimi,

Devleti-baki ki, derler, devleti-didar imiş.

Dün Füzuli arizin görgec, revan tapşırdı can,

Laf edib derdi ki, canım var, emanetdar imiş.