236
Yakma canım, naleyi-biihtiyarımdan sakın!
Tökme kanım, abi-çeşmi-eşkbarımdan sakın!
Su verer her sübhdem göz yaşi tiği-ahime,
Çoh meni incitme, tiği-abidarımdan sakın!
Cevr odu yahdı meni, yanımda durma, ey könül!
Bir tutuşmuş ateşem, kürbü civarımdan sakın!
Ten evinden rehtini, cehd eyle, ey can, dışra çek,
Afeti-seyli-sirişki-bikerarımdan sakın!
Gerçi bir haki-rehem, kimse meni almaz göze,
Çoh hekaretle nezer kılma, kübarımdan sakın!
Gelme kebrim üzre, ey eşk içre men tek olmayan!
Te’ne daşidir sene, sengi-mezarımdan sakın!
Şahi-mülki-möhnetem, heylü sipahim derdü kem,
Heyli-biheddü sipahi-bişümarımdan sakın!
Ey Füzuli, kansı mehbubi ki, sevsen rehmi var,
Kıl hezer, ancak menim birehm yarımdan sakın!
No comments:
Post a Comment