Gazel

270

Daraldır könçe helkin, dürci-le’lin gelse göftare,

Karardır afitabı saye çeksen perde rühsare.

Sene bir söz deyince keçdi ömrüm hesbeten lilleh1,

Sualım kami-dil vermekle möhtac etme tekrare.

Dili-sedpareyi cem’ eylemek kuyinde müşküldür,

Olurmu cem’e kabil, her itin ağızında bir pare!

Seri-zülfünde her mu, seyd kılmış bir dili-suzan,

Düşübdür, sanesen, bir şö’le od şem’ üzre her tare.

Temennayi-vüsalinçün degil giryem, budur kesdim

Ki, seyli-eşkden yer kalmaya kuyinde eğyare.

Başım kaldırmasın haki-rehinden, sernigun çeksin,

Çeker olsa müsevvir suretim kuyinde divare.

Füzuli, zef’i-ten üzrile kesme naleyi-zarın,

Bizi çün çeng tek mö’tad kıldın naleyi-zare.

Allah üçün