232
Ey kemanebru, şehidi-naveki-müjganinem,
Bulmuşam feyzi-nezer senden, senin kurbaninem.
Kakilin tarine peyvend etmişem can riştesin,
Başın üçün, bir terehhüm kıl ki, sergerdaninem.
Nola kılsam terki-mey, minnet kılıb zahidlere,
Neylerem mey neş’esin, men kim, senin heyraninem.
Şaneveş yüz naveki-kem sancılıbdır canime,
Ta esiri-helkeyi-geysuyi-mişkefşaninem.
El çekib, ket’i-nezer kılmış elacımdan tebib,
Bildi guya kim, herabi-nergisi-fettaninem.
Cane meylin var ise, hökm eyle, teslim eyleyim,
Şah sensen, men senin bir bendeyi-fermaninem.
Könçe kılmaz şad, gül açmaz tutulmuş könlümü,
Arizumendi-rühi-alü lebi-hendaninem.
Kan edib bağrım, işim ah etme her dem, ey felek,
Hörmetim tut bir-iki gün kim, senin mehmaninem.
Ey Füzuli, ateşi-ah ile yandırdın meni,
Kaliba sandın ki, şem’i-külbeyi-ehzaninem.
No comments:
Post a Comment