Gazel

231

Kıldı ol serv seher naz ile hemmame hüram,

Şem’i-rühsarı ile oldu münevver hemmam.

Görünürdü bedeni çaki-giribanından,

Cameden çıhdı, yeni ayını gösterdi temam.

Nilgun futeye sardı bedeni-üryanın,

San benefşe içine düşdü mükeşşer badam.

Oldu pabusi-şerifile müşerref lebi-hevz,

Buldu didari-telifile ziya dideyi-cam.

Sandılar kim, satılır daneyi-dürri-ereki,

Vurdu el kiseye çohlar kılıb endişeyi-ham.

Kakilin şane açıb, kıldı hevayi mişkin,

Tiğ muyin dağıdıb, etdi yeri enberfam.

Tas elin öpdü, hesed kıldı kara bağrımı su,

Yetdi su cismine, reşk aldı tenimden aram.

Çıhdı hemmamden o, perdeyi-çeşmim sarınıb,

Tutdu asayiş ile guşeyi-çeşmimde mekam.

Merdümi-çeşmim eyağine revan su tökdü

Ki, gerek su töküle servin eyağine müdam.

Müzdi-hemmam, Füzuli, vererem can nekdin,

Kılmasın serf zer ol servkedü simendam.