Gazel

220

Dürdveş sergeşteyi-camü herabi-badeyem,

E’tibarım yoh, ayak toprağ bir üftadeyem.

Hiç reng ile mene abadlık mümkün degil,

Men herabi-badeyi-safü üzari-sadeyem.

Demezem degmez mene kemzen heyalı, ya deger.

Degme keydi çekmezem, alemde bir azadeyem.

Abi-çeşmim cizginir kuyinde, emma kedri yoh,

Demesin bu devrde kimse ki, merdümzadeyem.

Zahida, menden ne hasil kim, ohursan mescide,

Mende taet yoh, haman alayişi-seccadeyem.

Çerh devründen ne hasil kim, verir teğyiri-zevk,

Durmadan zevk artırır miskini-devri badeyem.

Zevk istersen, Füzuli, terki-dünya kıl ki, men

Bulmadım bir zevk bundan keyr ta dünyadeyem.