125
Ol periveş kim, melahet mülkünün sultanıdır,
Hökm onun hökmüdürür, ferman onun fermanıdır.
Sürdü Mecnun nevbetin, indi menem rüsvayi-eşk,
Doğru derler: her zaman bir aşikin devranıdır.
Lehze-lehze könlüm odundan şererlerdir çıhan,
Ketre-ketre göz töken sanmın sirişkim kanıdır.
Çakler cismimde tiği-eşkden eyb etmeyiz
Kim, cünun gülzarının bunlar güli-hendanıdır.
Ey Füzuli, ola kim rehm ede yar efğanine,
Ağılagil zar, onca kim, zar ağılamak imkanıdır.
No comments:
Post a Comment