Gazel

176

Olur rühsarına gün, le’line gülbergi-ter aşik,

Sene eksik degil, gögden yağar, yerden biter aşik.

Mene meksud terki-eşk idi, veh kim, meni hüsnün

Olub gün-günden efzun, kıldı gün-günden beter aşik.

Temaşayi-cemalından nezer ehlini men’ etme,

Ne sud ol hubyüzden kim, ona kılmaz nezer aşik.

Çemende paybusinden olubdur sebzeler hürrem,

Haman bir sebzece olmağe alemde biter, aşik.

Kılırsan min ciger kan, her yana bahdıkca, ey zalim,

Ne bahmakdır bu, her dem kandan alsın bir ciger aşik?

Kırarsan ehli-eşki, tutalım, kimse elin tutmaz,

Ne işdir bu, gerekmezmi sene, ey simber, aşik?

Ne pervane doyar bir şö’leye, ne şem’ bir ahe,

Füzuli, sanma kim, benzer sene alemde her aşik.