Gazel

211

Bir kul oğılani könül mülküne sultan etdim,

Misr idi, padişehin Yusifi-Ken’an etdim.

Dil ki, bir dilbere sermenzil idi, ahim ile

Yele verdim, adını tehti-Süleyman etdim.

Eşk terki, dilü candan görünürdü müşkil,

Terki-eşk eyle dedin, terki-dilü can etdim.

Can kemin çekmiş idi, var idi boynumda heki

Bu onun ecri idi kim, sene kurban etdim.

Rehi-eşkin tutub, etdim kemü derdim def’in,

Göre ne cem’i bu terik ile perişan etdim.

Sene tapşırdığm ohlarını yakdın, ey dil,

Zaye’ etdin ne keder kim, sene, ehsan etdim.

Sebze tek kıldı Füzuli, çıharıb eşk eyan,

Ten kübarinde ohun her nece pünhan etdim.