Gazel

188

Seba, lütf etdin, ehli-derde dermandan heber verdin,

Teni-mehzune candan, cane canandan heber verdin.

Hezani-kemde gördün iztirabın bülbüli-zarın,

Bahar eyyamı tek gülbergi-hendandan heber verdin.

Sözünü vehyi-nazil ger deyersem hiç küfr olmaz,

Cehanı tutmuş iken küfr, imandan heber verdin.

Dediler yar, üşşakin gelir cem’ etmeye könlün,

Meger kim, yare üşşaki-perişandan heber verdin?

Süleyman mesnedinden divi-gümreh reğıbetin kesdin,

Denizde hatemi-hökmi-Süleymandan heber verdin.

Füzuli, ruzigarın tire gördün şami-hicrandan,

Nesimi-sübh tek hurşidi-rehşandan heber verdin.