195
Ne hoşdur arizin devründe zülfi-enberefşanın,
Bu devranda ne hoş cem’iyyeti var ol perişanın.
Rühün devründe bir divanedir sevdalı zülfün kim,
Perişanlıkdan olmuş men kimi, meşhuri devranın.
Hevaden kakilindir teprenen, ya rişteyi-candır
Ki, her dem cizginib başine ister ola kurbanın.
Müselsel zülfi-mişkininden artırmış rühün revnek,
Zehi sünbül ki, olmuş ziveri gülbergi-hendanın.
Kararıbdır tütün tek ruzgarım ol zamandan kim,
Tenim haşakine odlar urubdur berki-hicranın.
Işimdir saye tek yerden-yere üz urmak ol günden
Ki, başımdan gedibdir sayeyi-servi-huramanın.
Füzulini ayakdan saldı bari-möhneti-eşkin,
Neçün tutmazsan, ey kafer, elini bir müselmanın?
No comments:
Post a Comment