Gazel

169

Yar veslin isteyen kesmek gerek candan teme’,

Her kişi kim vesli-yar ister, kesin ondan teme’.

Aruziyi-vesli-canan, cane afetdir, könül,

Ya te’ellük candan üz, ya vesli-canandan teme’.

Çün mene bir zerre yoh tabi-temaşayi-cemal,

Men kimem, vesl etmek ol hurşidi-rehşandan teme’.

Aşik oldur kim, temennayi-belayi-hicr ede,

Yohsa çohdur mehr eden ol mahi-tabandan teme’.

Rişteyi-tuli-emel dami-beladır, neyleyim,

Üzmek olmaz ol seri-zülfi-perişandan teme’.

Arizin görmek heyatım taze eyler, veh ne eyb,

Ger geda vechi-me’aşın kılsa sultandan teme’.

Müttesil hirman kılır hasil teme’den ehli-hirs,

Türfe kim, artar ona geldikce hirmandan teme’.

İster olsan hesretü hirmane her dem düşmemek,

Kes, Füzuli, dehrden ümmidü devrandan teme’.