135
Sebrim alıb felek, mene yüz min bela verer,
Az olsa bir meta’, ona el çoh beha verer.
Düşdüm belayi-eşke, hiredmendi-esr iken,
El şimdi menden aldığ pendi mana verer.
Sanmın eceb, rüteb yerine verse le’li-ter
Nehli ki, kan yaşım ona neşvü nema verer.
Haki-derindir ol ki, dünü gün sevab üçün,
Hem aye sürme, hem güneşe tutiya verer.
Kılmaz kebul sureti-ikbal bunca kim,
Ayineyi-vücuduma cevrin cila verer.
Ney kimi cismim oldu ohundan delik-delik,
Dem urduğumca yerli-yerinden seda verer.
Her derdsizden umma, Füzuli, devayi-derd,
Sebr eyle, kim ki, derd veribdir, deva verer.
No comments:
Post a Comment