Gazel

64

Kuhken Şirine öz nekşin çekib vermiş firib,

Gör ne cahildir, yonar daşdan öziçün bir rekib.

Kaşların yayi bir oh lütf eylemiş her aşike,

Men hem ondan eylerem bir oh temenna, ya nesib.

Tutiyayi-haki-payin feyzine yol bulmasam,

Nuri-çeşmim, eyb kılma, kor olur derler kerib.

Müzteribdir çareyi-derdimde, veh kim, bilmeyib,

Bir devasız derde uğratmış özün miskin tebib.

Berki-ahimden evim her guşe bulmuş rehneler,

Gel gör, ey gül, kim, giriftari-kefesdir endelib.

Ey mene sebr et deyen, hali-dilimden biheber,

Eşk olan yerde nedir aram, ya neyler şekib?

Ey Füzuli, incime senden teğafül kılsa yar,

Resmdir kim, göstere ehbabe istiğına hebib.