265
Olsaydı mendeki kem Ferhadi-mübtelade,
Bir ah ile vererdi min Bisütuni bade.
Verseydi ahi-Mecnun feryadımın sedasın,
Kuşmi kerar ederdi başındakı yuvade?
Ferhadü zevki-suret, Mecnunü seyri-sehra,
Bir rahet içre her kes, ancak menem belade.
Eşki-revanime el cem’ oldu, var ümidim
Kim, ola vare-vare cem’iyyetim ziyade.
Geh kemzen içmek ister kanimi, gah çeşmin,
Korhum budur ki, nageh kanlar ola arade.
Serverlik ister isen, üftadelik şüar et
Kim, düşmeden eyağe, çıhmadı başe bade.
Ger görmemek dilersen resmi-cefa, Füzuli,
Olma vefaye talib dünyayi-bivefade.
No comments:
Post a Comment