260
Nihali-derddir Mecnun, yer etmiş sayesin ahu,
Başında kuş kanadı berg, eyağinde selasil su.
Mene zali-felek çekdirdi ol muyi-miyan cevrün,
Görün bir tari-muyi nece ejder etmiş ol cadu.
Olur meyli-dil efzun asitanın daşına her dem,
Egerçi resmdir yasdıkdan ikrah eylemek sayru.
Terehhüm kıl bükülmüş keddime, vehm eyle ahimden,
Sakın çıhmaye nageh yayden ol oh, ey kemanebru.
Nedir, – dedim, rühi-safinde eksi-merdümi-çeşmim?
Dedi: gelmiş gemile Rume, derya ket’ edib, hindu.
Kaşın yayı ferağinden hedengin kimi inceldim,
Nece bir çekdirer eşkin mene zülmün, ne gücdür bu?
Füzuli, ayrı düşdün yarden, sebr etmeye yer yoh
Düşüb sehraye efğan edelim sen ayru, men ayru.
No comments:
Post a Comment