Gazel

216

Her hübabi-eşkime bir eks salmış peykerim,

Şahi-mülki-möhnetem, tutmuş cahani leşkerim.

Ehli-kedrem yanalı eşk oduna pervaneveş,

Sürmeyi-çeşm eylemişler şem’ler hakisterim.

Cismimi yakdınsa, pamal etme könlümden, sakın,

Gülhenem, eksik degil hakisterimde ehgerim.

Eşk sergerdaniyem, köksümde min-min dağıler,

Bir sipehri-sairem, sabit cemii-ehterim.

Çeşm tari-cismime düzmüşdü eşkim gevherin,

Ah kim, çerh üzmüş ol tari, dağılmış gevherim.

Nola her saet od üstünde durarsam dud tek,

Udi-bezmi-eşkem, ateşdir büsatü besterim.

Ey Füzuli, çoh melametden meni men’ etme kim,

Men nihali-gülşeni-derdem, melametdir berim.