Gazel

45

Riştedir cismim ki, devri-çerh vermiş tab ona,

Merdümi-çeşmim düzer her dem düri-sirab ona.

Sayeyi-zülfün şebistanındadır şem’i-rühün,

Nece yetsin kedr ile hurşidi-alemtab ona?

Dürdi-mey tek ğerkeyi-hunae gördüm könlümü,

Gör ne geldi başına, netdi şerabi-nab ona.

Kameti-hem birle bir ehli-kerametdir kaşın,

Daş olur, elbette, ger baş egmese mehrab ona.

Çeşmini ehli-nezer kesdine te’yin eyleyen,

Nazü kemzenden müheyya eylemiş esbab ona.

Terlemiş rühsar ile hublar açarlar könlümü,

Gör ne gülşendir ki, ateşden vererler ab ona.

Silki-ehli-hale çekmiş zahidi eşki-riya,

Mis kimi kim, sim kedrin buldurur simab ona.

Ey Füzuli, kalmamış kovğayi-Mecnundan eser,

Kaliba, efsaneyi-eşkin getirmiş hab ona.