Gazel

129

Seyr kıl, gör kim, gülüstanın ne abü tabı var,

Her teref min servi-sersebzü güli-sirabı var.

Penceyi-bergi-çinar etmiş müheyya şaneler,

Anlamış guya ki, sünbül kakilinin tabı var.

Rahet içün ferş salmış mebzeyi-ter gülşene,

Nergisin görmüş gözün mehmur, sanmış habı var.

Bulunur her derde istersen, gülüstanda deva,

Hökkesinde könçenin guya şefa cüllabı var.

Güldü gül, açıldı nergis, lale doldu jaleden,

Ey hoş ol kim, işretü eyş etmeye esbabı var.

Kalib olmuş helke zevki-seyri-gülşen, guiya

Çekmeye helki benefşe zülfünün küllabı var.

Ger Füzuli meyli-gülzar etse fesli-gül, nola

Eyş üçün hunabeyi-dilden şerabi-nabı var.