Gazel

145

Könülde min kemim vardır ki, pünhan eylemek olmaz,

Bu hem bir kem ki, el te’ninden efğan eylemek olmaz.

Ne müşkül derd olursa bulunur alemde dermanı,

Ne müşkül derd imiş eşkin ki, derman eylemek olmaz.

Fena mülküne çoh ezm etme, ey dil, çekme zehmet kim,

Bu tedbir ile def’i-derdi-hicran eylemek olmaz.

Sakın, könlüm yıharsan, pendden dem urma, ey naseh,

Hevayi-nefs ile bir mülkü viran eylemek olmaz!

Dehanın üzre le’lin istemiş dil, def’i müşküldür,

Görünmez hiç cürmü, yoh yere kan eylemek olmaz.

Dualar eylerem, menden yana bir dem güzar etmez,

Ne çare, sehrile servi huraman eylemek olmaz.

Füzuli, alemi-keyd içresen, dem urma eşkinden,

Kemali-cehl ile de’vayi-irfan eylemek olmaz.