229
Kaçan kim, kametinden ayrı seyri-busitan etdim,
Koparıb eşk seylabile min servi revan etdim.
Götürdüm, girdibadi-ah ile gerdune tapşırdım,
Kübari-rehgüzarın cevherin gözden nihan etdim.
Nişani-sureti-hubin verib, bütler sücudinde
Fesadi-e’tikadin kaferin hatirnişan etdim.
Olub sermest, kıldım neş’eyi-zevki-lebin fikrin,
Meye rağib olanlar küfrünü helke eyan etdim.
Görüb divarlerde Kuhken nekşin, demin aşik,
Menem aşik ki, tutdum deşt, terki-haniman etdim.
Rehi-eşkinde ol gülrüh ciger kan etdigim bilmiş,
Çeker her dem mene tiği-siyaset, sanki kan etdim.
Füzuli, şahibazi-evci-istiğına iken, bilmen,
Ne sehv etdim ki, bu virane deyri-aşiyan etdim?
No comments:
Post a Comment