118
Girib meyhaneye, müğ meşrebile kim ki, hu eyler,
Olub mö’min, behişti, kaferem, ger arizu eyler.
Meger divanedir sevdayi-ebrusile zahid kim,
Bahıb mehrabe daim, öz-özile göftgu eyler.
Demadem ketre-ketre kan yaşımdır kim, çıhar gözden
Ve ya peykanların kim, ateşi-dil onu su eyler.
Rehi eşkinde olman tengdil sevda hücumundan,
Teriki-seltenet her kim tutar, kovğaye hu eyler.
Dedim: “kimdir perişan eyleyen aşikler ehvalın?”
Seba gösterdi tari-sünbüli-zülfün ki: “bu eyler!”
Füzuli zülfüne bağılandı, emma öyle inceldi
Ki, guya ze’f onu hem zülfüne bir tari-mu eyler.
No comments:
Post a Comment