105
Canı kim cananı üçün sevse, cananın sever,
Canı üçün kim ki, cananın sever, canın sever.
Her kimin alemde mikdarıncadır teb’inde meyl,
Men lebi-cananimi, hizr abi-heyvanın sever.
Başe dem düşdükce teksir eylemez, eyler meded,
Ol sebebden müttesil çeşmim ciger kanın sever.
Mişki-Çin avare olmuşdur vetenden men kimi,
Kansı şuhun, bilmezem, zülfi-perişanın sever.
Su ki, sergerdan gezer, başında vardır bir heva,
Kaliba, bir gülrühün servi-huramının sever.
Akibet rusva olub mey tek, düşer helk ağızına,
Kim ki, bir sermest sali le’li-hendanın sever.
Nolacakdır, terki-eşk etme Füzuli, vehm edib,
Kayeti derler, ola bir bende sultanın sever.
No comments:
Post a Comment