Gazel

107

Müjem serçeşmeler menzil kılan aşüfte mecnundur,

Anınçun besteyi-zenciri-seyli-eşki-gülgundur.

Sevadi-nökteyi-girdabe benzer merdümi-çeşmim

Ki, daim kerkeyi-girdabi-çeşmi-eşki-pürhundur.

Eşit derdi-dilim, efsaneyi-Mecnune meyl etme

Kim, ol efsaneden hem anlanan mütlek bu mezmundur.

Ferehbehşi-dili-me’şuk olur şerhi-kemi-aşik,

Sürudi-bezmi-Şirin naleyi-Ferhadi-mehzundur.

Kemendi-çini-zülfün vehmi getmez zar könlümden,

Mene ol rişteyi ejder kılan bilmen ne efsundur.

Hemide kametim kim, daği-dilden kane kerk olmuş,

Içinde nöktesi guya ki, kan altındakı nundur.

Füzuli, vermedi te’n ohları göz yaşine teskin,

Önün bend etmek olmaz harü haşak ile, Ceyhundur.