Gazel

337

Vay, yüz min vay kim, dildarden ayrılmışam,

Fitne çeşmi sahirü hunharden ayrılmışam,

Bülbüli-şurideyem, gülzarden ayrılmışam,

Kimse bilmez kim, ne nisbet yarden ayrılmışam,

Bir kedi şümşadü gülrühsarden ayrılmışam.

Keddi tuba, le’li firdevsün şerabi-kevseri,

Hülkü huyidir melek, suretde emsali-peri,

Bürci-eflakin seadetli, şerefli ehteri,

Hüsn ara mecmu’i-hubların seraser serveri,

Bir kedi şümşadü gülrühsarden ayrılmışam.

Dustlar, men nalevü feryad kılsam, eyb imes,

Çerhi-bedmehrin elinden dad kılsam, eyb imes,

Kem diyarın dil ara abad kılsam, eyb imes,

Bu bina birle cahanda ad kılsam, eyb imes,

Bir kedi şümşadü gülrühsarden ayrılmışam.

Düşmüşem kemhaneyi-hicrane zarü derdnak,

Nahüni-hesret bilen edib giribanimi çak,

Günde yüz gez hicr tiğilen oluram men helak,

Gerdişi-devvar cevründen meni-dilhestenak,

Bir kedi şümşadü gülrühsarden ayrılmışam.

İştiyakü şevkden canü tenim aludedir,

Şami-kem ferzaneyi-behtim menim uyhudedir,

Ağılamakdan çeşmü cisi-derdnakim sudedir,

Sanma, ey hemdem ki, feryadım menim bihudedir,

Bir kedi şümşadü gülrühsarden ayrılmışam.

Vesl umub cevrü cefasini çekerken can henuz,

Mehr umub şevkinde yanarken dili-suzan henuz,

Cismi-kemnakimde var iken kemi-hicran henuz,

Yetmeden payane ahü nalevü efğan henuz.

Bir kedi şümşadü gülrühsarden ayrılmışam.

Mülki-vesli dilberin, könlümde me’mur olmadan,

Eşk caminden dilü can mestü mehmur olmadan,

Derdi-bidermani-hicrinden tenim dur olmadan,

Hem Füzuli eşkü aşikliği meşhur olmadan,

Bir kedi şümşadü gülrühsarden ayrılmışam.