Gazel

77

Hetti-rühsarın eder lütfde reyhan ile behs,

Hüsni-suretde cemalın güli-hendan ile behs.

Cenneti kuyine zöhd ehli münasib deseler,

Ne münasib ki, kılam bir neçe nadan ile behs.

Yüzüne durmasın ayine urub lafi-sefa,

Ne reva meh kıla hurşidi-direhşan ile behs.

Gerçi şümşadde çoh lafi-letafet vardır,

Yorulur eylese ol servi-huraman ile behs.

Kılsa can le’lin ilen feyz yetirmek behsin,

Canibi-le’lini tut, ey könül, et can ile behs!

Düşer od şem’ diline bu sebebden ki, kılır

Dil uzadıb geceler ol mehi-taban ile behs.

Sifeti-hüsnün eder heste Füzuli, ne eceb,

Hüsni-göftarde ger eylese Hessan ile behs.