Gazel

199

Bes ki, ze’fi-ruzeden her gün bulur teğyiri-hal,

Olacakdır eyd üçün mahi-temamim bir hilal.

Kıldı mahi-ruze hurşidimi gün-günden zeif,

Zerre-zerre aye, san gün nuri eyler intikal.

Bir heyal etmişmi ze’fi-ruze yarı, bilmezem,

Yoksa yarı görmeyib, men gördügümdür bir heyal.

Tuta bilseydim, su içmezdim, kılırdım def’ini,

Ruzenin kim, göz göre hurşidime ister zeval.

Ay tutulsun, ruze eyyamında gün düşsün yere

Kim, bu ay, günden bulubdur mehriban mahim melal.

Kanımı içmek diler ol le’li-meygun her gece,

Ruze tutmuş kaliba, iftar içün ister helal.

Yemek-içmek fikrin ehli-ruzeden kes, ey güneş,

Bir sevab et, sübhler ta şam kıl erzi-cemal.

Ruze teklifin Füzuliden götür, ey möhtesib,

Natevandır, onda bu teklife yohdur ehtimal.