209
Keminden başe dün hesret elile ol keder urdum
Ki, sübh olunca mürde cismimi toprağe tapşurdum.
Büküldü keddim, ahim yetdi hurşide, sakın, ey dil
Ki, möhnet ohunu peykanladım, kem yayını kurdum.
Demin Mecnune aşik kim, başında kuş yuva tutmuş,
Menem aşik kim, seyli-çeşmimi başımdan aşurdum.
Kelaminden müretteb eyledi bürhani-isbatın,
Ne sahib keşfe ki, dürci-dehanın sirrini sordum.
Tecerrüd seyrine sayemden özge bulmadım hemreh,
Teriki-eşk içinde çohlarile durdum, oturdum.
Hevayi-eşk sergerdanı olmuş girdibadem kim,
Savurdum göylere toprağmı her kanda kim, durdum.
Füzuli, eşke mühlik derdim, ol mehveş inanmazdı,
Bihemdillah ki, can vermek terikile inandırdum.
No comments:
Post a Comment