Gazel

179

Ey feraki-lebi-canan, cigerim hun etdin,

Çöhreyi-zerdimi hunab ile gülgun etdin.

Cigerim kanını göz yaşına tökdün, ey dil,

Vare-vare onu Külzüm, bunu Ceyhun etdin.

Nece hüsn ile seni Leyliye nisbet kılayım,

Bilmeyib kedrimi terki-meni-Mecnun etdin.

Söyledin kim, tutaram şad könüllerde mekam,

Şad iken, bu söz ile könlümü mezhun etdin.

Ehd kıldın ki, cefa kesmeyesen aşikden,

Aşiki ve’deyi-ehsan ile memnun etdin.

Cür’e-cür’e mey içib, zibi-cemal artırdın,

Zerre-zerre gözümün nurini efzun etdin.

Ey Füzuli, ahıdıb seyli-sirişk ağılıyalı,

Eşk ehline feğan etmegi kanun etdin.