Gazel

201

Ey rühün kibleyi-can, haki-derin Ke’beyi-dil,

Rehi-eşkinde fena serhedi evvel menzil.

Lalereng etdi gözüm kan ile haki-derini,

Kimyagerdir eder gördüyü toprağ kızıl.

Ol ki, yarın şebi-hicrine kiyamet günü der,

Helk arasında kiyamet günü olmazmı hecil?

Katı müşküldür işim zülfi-girehgirinden,

Sebr bu müşkili, derler, açar, emma müşkil.

Etmek olmaz seni agah könül halından,

Yazık ol kim, sene könlün vere, senden kafil.

Sevirem zahidi kim, guşeyi-mehrabı sever,

Hemi-ebrune rekibim olub, olmaz mail.

Deli dersem nola üşşakına gülçöhrelerin,

Özünü göz göre odlare salırmı akil?

Seni canan sanıram, çıh bedenimden, ey can!

Menü cananım arasında çoh olma hail.

Ey Füzuli, yanıram kim, ne üçün ol üzü gül

Mene yanar od olur, özgeye şem’i-mehfil.