41
Ey meleksima ki, senden özge heyrandır sana,
Hek bilir, insan demez her kim ki, insandır sana.
Vermeyen canın sene bulmaz heyati-cavidan,
Zindeyi-cavid ona derler ki, kurbandır sana.
Alemi pervaneyi-şem’i-cemalın kıldı eşk,
Cani-alemsen, feda her lehze min candır sana.
Aşike şevkünle can vermek iken müşkül degil,
Çün Mesihi-vektsen, can vermek asandır sana.
Çıhma yarım geceler, eğyar te’ninden sakın,
Sen mehi-evci-melahetsen, bu nöksandır sana.
Padşahim, zülm edib aşik sana zalim demiş,
Hubrulardan yaman gelmez, bu böhtandır sana.
Ey Füzuli, hubrulardan teğafüldür yaman,
Ger cefa hem gelse onlardan, bir ehsandır sana.
No comments:
Post a Comment