Gazel

120

Mende Mecnundan füzun aşiklik iste’dadı var,

Aşiki-sadik menem, Mecnunun ancak adı var.

Nola kan tökmekde mahir olsa çeşmim merdümi,

Nütfeyi-kabildürür, kemzen kimi ustadı var.

Kıl tefahür kim, senin hem var men tek aşikin,

Leylinin Mecnunu, Şirinin eger Ferhadı var.

Ehli-temkinem, meni benzetme, ey gül, bülbüle,

Derde yoh sebri onun, her lehze min feryadı var.

Öyle bedhalem kim, ehvalım görende şad olur,

Her kimin kim, devr cevründen dili-naşadı var.

Gezme, ey könlüm kuşu, kafil fezayi-eşkde

Kim, bu sehranın güzergehlerde çoh seyyadı var.

Ey Füzuli, eşk men’in kılma nasehden kebul,

Ekl tedbiridir ol, sanma ki, bir bünyadı var.