Gazel

250

Görmesem her göz açanda ol güli-re’na üzün,

Göz yumunca eşki-gülgunim tutar dünya üzün.

Gerçi kafersen sene, ey büt, yeter ol ecr kim,

Reğıbetin meyhaneden dönderdi yüz tersa üzün.

Perdeyi-çeşmimde nekşi-cevheri-tiğin senin,

Mevce benzer kim, tutar tehrik ile derya üzün.

Olma, ey sehranişin kafil, degil her su serab,

Mevci-eşki-çeşmi-Mecnundur tutan sehra üzün.

Yadi-rühsarile ol mahın gözüm kan-yaş töker,

Her gören saetde hurşidi-cahanara üzün.

Naz edib dönderme, ey biderd, üz üşşakden,

Bunca hem gösterme fekr ehline istiğına üzün.

Ey Füzuli, dudi-ahim tire eyler alemi,

Görmesem bir lehze ol mahi-meleksima üzün.